İyilik ve kötülük

İnsanlar çok karmaşık yaratıklardı. Çocukken dedesinin söylediği kızılderili atasözü vardı. İyilik ve kötülüğü temsil eden iki köpek hakkında.. Hangisini beslersen o köpek kazanır demiş kızılderili. Peki ya ikisini beslemez sadece izlersem ne olur diye sormuştu, anektodu anlatan dedesi cevap vermemişti. Yaşı ilerledikçe bu düşünceleri pekişmişti. Başka biri hakkında nasıl biri diye soranlara "kötü biri değil derdi, kendisi de kötü biri değildi. ama bu otomatik olarak iyi olduğu anlamına da gelmiyordu. Kendince kategorilere ayırmıştı. İyi insanlar 4e ayrılırdı, gerçekten iyi olup başka türlüsünü beceremeyenler, başka türlüsünü bilmediği için iyi olanlar-öğrendiklerinde değişebilirdi bunlar, aslında iyi olmayıp iyiymiş gibi davrananlar, duruma göre iyi veya kötü olanlar. Kötü olanları da benzer kategorilere ayırmıştı. İnsanları çoğu iyi değil ile kötü değil kategorisine düşüyordu. Gerçekten iyi olanların kötü olmaya çalışmaları ile gerçekten kötü olanların iyi olmaya çalışmaları felaketle sonuçlanırdı zaten. Kendisi de kötü biri değil sayılırdı.

yolda ıssız yerde giderken yalnız bir kadın gördüğünde veya görsem ne olur diye düşündüğünde, tecavüz etmek gelirdi aklına. ama düşünce orada kalıp icraate geçmeden ilerlerdi, tecavüz edince ne olacak? Hiç 11 dakikalık zevk, o zaman amaç neydi? satıcının görmediği durumlarda bir şeyler çalmakta geçerdi aklından. Ama çalınca eline ne geçecekti? Banka soysan bile tekrar yapman gerekecekti ki sonu yoktu. Yakalanmasa bile aklına hep o çaldığı an gelirdi, değmezdi yani. Sinir olduğu insanları kafasında öldürürdü defalarca. ama karşısına çıktığında hiç bir şey yapmazdı, öldürse ne değişecekti ki? Onu sinir olan olaylar veya sözler geçmişte kalmıştı ölse bile değişmezdi artık hafızasının parçasıydı.  Siniri geçmeyeceği gibi bir de üstüne vicdan yükü olurdu. Bu tarz düşünceler sonunda kötülük için fazla vicdanlı veya fazla tembel olduğuna kanaat getirmişti.  Sürekli bir şeyler yapman gerekiyordu ona göre değildi. Gerçi sadece konuşarak da kötü olunabilirdi, birilerine söversin kızarsın bağırır çağırırsın, ama o zaman da yüzlerinin duruşlarının aldığı hali görmek istemiyordu, çok acı veriyordu ve biliyordu ki o an ne hissettikleri unutmayacaklar. İnsanlar hissettiklerini unutmazlardı.



Dip not: 7 sene önce başlamışım ne yazacaktım en ufak fikrim yok yazdığım kadarını yayınlıyorum